छाती पिटून तू ही कर जाहिरात आता
व्यापार वेदनांचा आहे भरात आता
खोलीत अडगळीच्या चारित्र्य धूळ खाते
असली जुनाट नाणी ना वापरात आता
वादात भाविकांच्या मूर्ती दुभंगलेली
कोणीच येत नाही या मंदिरात आता
ही कुंपणे निकामी, कुलुपे - कड्या निकामी
भलत्याच पाहुण्यांची गर्दी घरात आता
प्रत्येक प्रांत देतो त्याचा स्वतंत्र नारा
मग राष्ट्रगीत यावे कैसे सुरात आता?
ज्यांनी मला दिलेले मृत्यूस सोहळ्याने
खांद्यावरून त्यांच्या माझी वरात आता...
शब्द माझे एवढे करतील आता
माझियावाचूनही तरतील आता
आजच्यापुरता पुरेसा ध्वस्त झालो
भावनांचे पूर ओसरतील आता
ऊर बडवू लागले सदरे सुखाचे
वेदना मौनात वावरतील आता
माणसांशी जवळचे नाते निघाले
श्वापदे कोणांस घाबरतील आता?
व्यापले आभाळ आता तारकांनी
झोपड्या दारिद्र्य पांघरतील आता
मारण्याआधीच केले माफही मी
काय तुमचे हात थरथरतील आता?
जाहले शिंपून माझे रक्त सारे
ताटवे बहुतेक मोहरतील आता
आणखी नाहीत जगल्याचे पुरावे
फक्त हे डोळेच पाझरतील आता
--- वैभव जोशी
(सुरेशभट.इनवरून साभार)
